Ἀρετὲς
Νίκη· δοξασμένη θεά
σεβάσμιος, σέ ἰκετεύω·
στεφανωσέμε συνετά,
νά μήν πλανευθῶ.
Κί ἑσύ, Δοξά, περίφανη!
Μητέρα τῆς Τιμῆς,
ὀδγησέμε· περίτρανα,
στόν δρόμο τῆς ζωῆς.
ΧΑΟΣ (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ)
Στή Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου, τό Χάος, μαζί μέ τή Γαία καί τόν Ἔρω ἀποτέλεσαν τήν πρωταρχική τριάδα ἀπ' τήν ὀποία γεννήθηκαν οἱ θεοί τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας. Ἡ Νύχτα (ἡ Νύξ) ἄφησε στούς κόλπους τοῦ Ἐρέβους τό Κοσμικό Αὐγό ( Κοσμικόν Ὠόν ), ὀπότε καί δημιουργήθηκαν τό Χάος, ἡ Γαία, ὁ Τάρταρος (τά σπλάχνα τῆς Γαίας) καί ὁ Ἔρως. Κατά ἄλλες ἐκδοχές, τό Χάος προϋπῆρχε ὄλων, καί ἀπό αὐτό δημιουργήθηκαν τά παιδιά του, ἡ Γαία, ὁ Τάρταρος, ὁ Ἔρως ἤ Φάνης, ἡ Νύχτα καί ὁ Ἔρεβος. Τό Χάος συμβολίζει τόν Χῶρο τοῦ Σύμπαντος. Στήν εἰκόνα διακρίνεται τό λατινικό Magnum καί τό ἀγγλικό Chaos. Πηγές:1) Ἠσιόδου, Θεογονία, 2) Βικιπαίδεια
